Jak pisać felietony o kulturze: brutalna rzeczywistość i praktyczne strategie

Jeśli myślisz, że napisanie felietonu o kulturze to wyłącznie kwestia talentu czy lekkości pióra, jesteś w pułapce własnych wyobrażeń. Dzisiejsza rzeczywistość brutalnie weryfikuje każde słowo, a Twoje teksty mogą zginąć wśród dziesiątek tysięcy podobnych miesięcznie – tak, właśnie tylu, bo w 2024 roku polskie media cyfrowe zalewają czytelników niemal nieprzerwanym strumieniem treści kulturalnych (Dwutygodnik, 2024). Odbiorcy są coraz bardziej wymagający, wyczuleni na banał i kopiowanie schematów. Chcą autentyczności, świeżości i głosu, którego nie da się pomylić z żadnym innym. Rynek jest nasycony, a Ty musisz znaleźć własną niszę i własny sposób na przetrwanie. Ten artykuł to Twój survival kit: dziewięć brutalnych prawd, nieoczywiste strategie, twarde dane i głosy ekspertów, które zrewolucjonizują Twój sposób pisania felietonów o kulturze. Poznasz kulisy sztuki felietonu, przewrotną historię gatunku i narzędzia, które realnie wpływają na Twoją szansę przebicia się w 2025 roku. Gotowy na konfrontację z rzeczywistością?

Dlaczego większość felietonów o kulturze ginie w tłumie?

Statystyki czytelnictwa i najczęstsze błędy

W świecie, w którym codziennie generowane są dziesiątki tysięcy tekstów o kulturze, szansa na to, że Twój felieton zostanie zauważony, jest niewielka. Według danych z Dwutygodnik, 2024, miesięczna liczba kulturalnych publikacji w polskich mediach cyfrowych przekracza 40 tysięcy. To oznacza, że przeciętny tekst ma zaledwie kilka sekund, by złapać uwagę odbiorcy. Nic dziwnego, że wartościowe felietony często toną w morzu masowej tandety – zjawisko to dosadnie opisali C. Greenberg i D. Macdonald, pisząc o „masowym kiczu i tandecie” zalewającym internet.

Tabela 1: Dynamika liczby felietonów kulturalnych i spadek widoczności w latach 2020-2024
Źródło: Opracowanie własne na podstawie Dwutygodnik, 2024; Greenberg & Macdonald

Statystyki są bezlitosne: przeciętny felieton jest czytany przez mniej niż 5% użytkowników, którzy zobaczą tytuł na stronie głównej portalu. Najczęstsze błędy? Powielanie schematów, brak wyrazistego głosu, przesadna ogólnikowość i... lenistwo researchowe.

Czego nikt nie mówi o pierwszym akapicie

Pierwszy akapit to Twoja bitwa pod Grunwaldem. Tu decyduje się, czy czytelnik zostanie, czy kliknie „wróć”. Większość autorów nie docenia tej przestrzeni, serwując banały i puste frazy. Tymczasem czytelnik XXI wieku jest niecierpliwy, zmęczony nadmiarem informacji i natychmiast wyczuwa brak autentyczności.

„W dobie nadprodukcji treści, tylko te teksty, które mówią własnym językiem, mają szansę wywołać jakikolwiek efekt poza kliknięciem ‘zamknij okno’.”
— Zofia Król, red. naczelna, Dwutygodnik, 2024

Dlatego, zanim napiszesz pierwsze zdanie, zastanów się, jak bardzo jesteś w stanie zaryzykować własnym stylem i opinią. Pisz tak, jakbyś miał jedno jedyne wejście na scenę.

Pułapki banału i powielania schematów

Powtarzalność i powielanie motywów to cichy zabójca felietonów. Odbiorcy natychmiast wyłapują wtórność i bezwiedne kopiowanie cudzych tez. Oto, na co musisz uważać:

• Powielanie modnych fraz: „Kultura w kryzysie”, „nowe pokolenie twórców”, „sztuka współczesna a media społecznościowe” – te zwroty pojawiają się w co drugim tekście. Jeśli nie masz nowego spojrzenia, lepiej ich unikaj.
• Brak osobistego tonu: Czytelnik oczekuje głosu, który jest wyrazisty i niepowtarzalny. Felieton pozbawiony osobistego rysu szybko zostaje uznany za bezwartościowy.
• Nadmierne ogólniki: Unikaj fraz typu „wszyscy wiemy, że...”. Nawet jeśli to prawda, odbiorca oczekuje konkretu popartego przykładem lub danymi.
• Schematyczność konstrukcji: Wstęp – teza – przykład – zakończenie. Powtarzający się układ sprawia, że żaden tekst się nie wyróżnia. Eksperymentuj ze strukturą!

Historia felietonu kulturalnego: od kawiarni po TikTok

Przełomowe momenty w polskiej historii felietonu

Felieton narodził się w atmosferze kawiarnianych dyskusji, gdy polskie elity intelektualne szukały sposobu na komentowanie rzeczywistości poza ramami oficjalnych publikacji. Przez lata przeszedł długą drogę od rubryk prasowych po media społecznościowe i podcasty.

1. XIX wiek – narodziny felietonu: Warszawskie i krakowskie kawiarnie stają się kolebką tej formy. Michał Bałucki i Bolesław Prus wyznaczają pierwsze standardy.
2. Międzywojnie – złota era polskiej publicystyki: Antoni Słonimski, Julian Tuwim i Sławomir Mrożek eksperymentują z formą i humorem.
3. Lata 90. – telewizja i radio: Felietony przechodzą do nowych mediów, zyskując formę audycji i programów publicystycznych.
4. 2020-2024 – era cyfrowa i social media: TikTok i Instagram stają się nowymi arenami komentowania kultury.

Tabela 2: Przemiany polskiego felietonu na tle epok
Źródło: Opracowanie własne na podstawie analizy felietonów historycznych i współczesnych

Jak zmieniały się tematy i styl

Tematyka felietonów podąża za zmianami społecznymi i technologicznymi. Kiedyś dominowały rozważania o kondycji narodu i satyra polityczna. Dziś liczy się szybkość reakcji na trendy, autentyczność i umiejętność łączenia mediów: tekst, wideo, podcast.

Przeciętny odbiorca oczekuje teraz felietonów opartych na osobistym doświadczeniu, humorze i bezpośrednim nawiązaniu do bieżących wydarzeń — nawet tych z TikToka. Styl stał się bardziej zwięzły, ekspresyjny i interaktywny.

Dlaczego przeszłość wciąż determinuje współczesność

Historia gatunku nie daje się łatwo zignorować. Nawet najbardziej nowoczesne felietony czerpią z dawnych wzorców: ironii, gry z czytelnikiem, komentowania bieżących spraw. Tradycja daje solidny fundament, ale sztywność formy to pułapka, w którą wpadają początkujący autorzy.

„Najlepsze felietony to te, które znają swoje korzenie, ale nie boją się ich podważać. Szacunek do tradycji nie oznacza rezygnacji z odwagi.”
— Prof. Tomasz Majewski, Uniwersytet Jagielloński, 2023

Anatomia dobrego felietonu: co naprawdę działa

Wstęp, który wciąga — konkretne techniki

Silny wstęp to broń nie do przecenienia. Oto sprawdzone techniki, które przykuwają uwagę nawet na przesyconym rynku treści:

• Zaskakująca teza: Prowokuj, pytaj, kwestionuj to, co oczywiste. Przykład: „Czy kultura naprawdę umiera, czy po prostu zmienia medium?”
• Osobisty punkt wyjścia: Opisz własne doświadczenie, anegdotę z życia. Dzięki temu tekst staje się wiarygodny i bliski dla czytelnika.
• Odważna metafora: Przekształć temat w obraz — „Kultura jako pole bitwy” czy „Felietonista jako kaskader słowa”.
• Cytat, który zmusza do refleksji: Rozpocznij od słów autorytetu lub prowokacyjnego fragmentu.
• Bezpośrednie pytanie do czytelnika: „Kiedy ostatnio przeczytałeś felieton, który naprawdę cię poruszył?”

Jak zbudować własny styl i głos

Twój styl to Twoja marka. Nie bój się eksperymentować: miksuj formy, zmieniaj rytm zdań, baw się słowem. Autentyczność nie polega na szczerości wyznania, lecz na konsekwencji tonu i odwagi w głoszeniu własnego zdania. Czytelnicy natychmiast rozpoznają fałsz lub kalkę.

Nie kopiuj idoli. Zamiast powtarzać gesty Mrożka czy ironii Pilcha, szukaj własnych obsesji i tematów, które naprawdę cię drażnią lub fascynują. To tam kryje się głos, którego szuka Twój odbiorca.

„Styl to nie dekoracja. To sposób myślenia zapisany w słowie.”
— Olga Tokarczuk, Nobel Lecture, 2019

Rola researchu i faktów (nawet w subiektywnym tekście)

Felieton nie zwalnia z rzetelności. Każda teza powinna być poparta danymi, cytatem, przykładem. W dobie fake newsów i spadającego zaufania do mediów, to właśnie dobrze udokumentowany tekst buduje Twój autorytet.

Research : Skrupulatne poszukiwanie danych, opinii i przykładów z różnych źródeł. Według beslow.pl, research to podstawa — nawet w subiektywnym tekście.

Fakty : Zweryfikowane informacje, na których opierasz własne wnioski. Subiektywność nie daje prawa do dowolności.

Felietonista kontra krytyk: granica, której nie widać

Czym się różni felieton od recenzji?

Choć granica bywa cienka, felieton i recenzja to dwa odmienne światy. Felietonista komentuje, interpretuje, prowokuje — recenzent ocenia i analizuje dzieło według określonych kryteriów.

Felieton : Tekst subiektywny, oparty na własnych przemyśleniach autora, często nasycony ironią, humorem i autorskim stylem.

Recenzja : Analiza konkretnego dzieła (książki, filmu, wystawy) w kontekście wartości artystycznej, technicznej i społecznej.

Tabela 3: Kluczowe różnice pomiędzy felietonem a recenzją
Źródło: Opracowanie własne na podstawie beslow.pl i ortograf.pl

Jak nie przekroczyć granicy między opinią a oceną

Nie każda opinia musi być oceną. W felietonie możesz komentować rzeczywistość bez wystawiania jednoznacznych not. Wystarczy zadawać pytania, szukać kontekstów, prezentować różne perspektywy.

• Unikaj jednoznacznych sądów: Zamiast pisać „to złe”, wyjaśnij, dlaczego masz wątpliwości.
• Wprowadzaj kontrapunkty: Pokazuj argumenty obu stron, nawet jeśli masz własne zdanie.
• Stawiaj pytania otwarte: To one najbardziej angażują czytelnika i oddalają Cię od roli arbitra.
• Podkreślaj subiektywność: „Mam wrażenie”, „dla mnie”, „z mojego doświadczenia”.

9 brutalnych prawd o pisaniu felietonów, które każdy powinien znać

Lista niewygodnych faktów i jak sobie z nimi radzić

Pisanie felietonu o kulturze nie ma nic wspólnego z romantyczną wizją pisarza w kawiarni. To zajęcie wymagające twardej skóry, cierpliwości i gotowości do ciągłej nauki. Oto dziewięć brutalnych prawd:

1. Twój tekst prawdopodobnie przepadnie bez echa: Konkurencja jest ogromna, a uwagę czytelnika trzeba wywalczyć.
2. Odbiorcy nie wybaczają banału: Każde powielenie schematu jest natychmiast wychwytywane i krytykowane.
3. Niszowe tematy mają trudniejszy start: Ale właśnie one budują lojalną publiczność.
4. Musisz być na bieżąco z technologią: AI, social media, nowe formaty — ignorowanie ich to autogol.
5. Felietonista to nie ekspert od wszystkiego: Przyznaj się do niewiedzy, jeśli temat cię przerasta.
6. Anatomia tekstu nie jest stała: Dobrze znane struktury nużą — eksperymentuj.
7. Pisanie to nieustanna nauka: Każdy tekst to eksperyment i pole do poprawek.
8. Społeczność cię oceni: Komentarze, dyskusje, Q&A potrafią być brutalne, ale są świetnym polem testowym.
9. Trzeba filtrować nadmiar informacji: Umiejętność selekcji to klucz do jakości.

Każdy z tych punktów można przekuć w przewagę — pod warunkiem, że traktujesz czytelnika po partnersku i nie boisz się otwartości.

Techniki pisania, które wyprzedzają epokę

Inspiracje z podcastów, stand-upu i reportażu

Nowoczesny felietonista to kameleon. Czerpie z różnych mediów i stylów, tworząc teksty, które wykraczają poza tradycyjne ramy.

• Narracja jak w podcastach: Rozmowa z czytelnikiem, budowanie napięcia, cliffhangery.
• Humor i autoironia rodem ze stand-upu: Odwaga w wyśmiewaniu własnych błędów, dystans do siebie i świata.
• Reporterska dociekliwość: Sprawdzanie faktów, poszukiwanie nieoczywistych historii, relacjonowanie z miejsca zdarzenia.
• Interaktywność: Zapraszanie czytelników do dialogu — pytania w tekście, komentarze, Q&A.
• Multimedialność: Łączenie tekstu z podcastami, nagraniami wideo, infografikami.

„Nie bój się łączyć stylów — czytelnik doceni każdy autentyczny eksperyment, nawet jeśli nie wszystko wyjdzie perfekcyjnie.”
— Marta Sapała, reporterka, wkulturalnysposob.com, 2025

Jak wykorzystać AI w pracy felietonisty (i nie stracić autentyczności)

AI nie zastąpi Twojego głosu, ale może stać się potężnym narzędziem w szlifowaniu tekstu, szukaniu tematów czy optymalizacji SEO. Platformy takie jak felietony.ai łączą moc sztucznej inteligencji z redaktorskim doświadczeniem, dostarczając teksty, które są zarówno oryginalne, jak i jakościowe. AI może podpowiadać nowe frazy, sugerować trendy czy błyskawicznie analizować dane – to oszczędność czasu i źródło inspiracji.

Nie chodzi jednak o oddawanie kontroli robotom. Najważniejsze pozostaje Twoje spojrzenie i autentyczność. AI wspiera proces, ale nie zastąpi odwagi w formułowaniu własnego zdania.

Sztuka kontrowersji: jak pisać, by nie zostać zignorowanym

Balans między prowokacją a odpowiedzialnością

Prowokacja to dla felietonisty niebezpieczne narzędzie. Dobrze użyta — przyciąga uwagę i wywołuje dyskusję. Nadużywana — kończy się hejtem lub utratą wiarygodności.

• Stawiaj trudne pytania, nie atakuj personalnie: Skupiaj się na zjawiskach, nie na ludziach.
• Bierz odpowiedzialność za słowo: Nie używaj kontrowersji wyłącznie dla klikalności.
• Szybko reaguj na krytykę: Odpowiadaj na komentarze, tłumacz intencje — to buduje zaufanie.
• Nie bój się przyznać do błędu: Otwartość na korektę to oznaka siły, nie słabości.
• Szanuj wrażliwość odbiorcy: Nawet najostrzejszy tekst nie powinien nikogo dehumanizować.

Przykłady felietonów, które wywołały burzę

Niektóre felietony zostają w pamięci właśnie dlatego, że przekroczyły granice. Wywołały debatę, zmobilizowały środowisko, a czasem nawet zmieniły rzeczywistość.

1. „List otwarty do młodych artystów” – Onet Kultura, 2024: Tekst, który wyśmiewał nowe trendy w sztuce, wywołał lawinę komentarzy i długą dyskusję o kondycji młodego pokolenia twórców.
2. „Epidemia samozatrudnienia – szansa czy patologia?” – wkulturalnysposob.com, 2025: Felieton analizujący realia rynku pracy w kulturze, szeroko komentowany w środowisku.
3. Felietony Ziemowita Szczerka o polskich kompleksach – Polityka, 2023: Ostrze satyry wymierzone w narodowe mity sprowokowało gorącą debatę.

Od pomysłu do publikacji: warsztat i checklisty

Jak znaleźć świeży temat i nie powtarzać cudzych myśli

To nie jest łatwe w epoce nadmiaru informacji. Jednak istnieją sprawdzone sposoby na unikanie powielania:

• Śledź marginalia: Zamiast głównego nurtu, szukaj tematów na obrzeżach kultury.
• Zadawaj pytania, na które nie ma jeszcze odpowiedzi: Nowe zjawiska, kontrowersje, niezauważone trendy.
• Korzystaj z własnych doświadczeń: Twoje spojrzenie jest niepowtarzalne, jeśli nie boisz się je ujawniać.
• Regularnie przeglądaj archiwa i stare felietony: Możesz wyłapać powracające motywy, które warto ugryźć inaczej.
• Zbieraj mikrohistorie od znajomych, z forów, z komentarzy: To często kopalnia tematów, które są autentyczne i unikalne.

Krok po kroku: od szkicu do redakcji

Proces tworzenia felietonu nie kończy się na pierwszym szkicu. Oto sprawdzony workflow:

1. Zdefiniuj tezę: W czym chcesz być inny niż wszyscy?
2. Zrób research: Zbierz dane, cytaty, przykłady.
3. Napisz szkic: Nie przejmuj się stylem, liczy się pomysł.
4. Odstaw tekst na kilka godzin lub dni: Nabierzesz dystansu.
5. Zredaguj całość: Skróć, popraw rytm, wytnij banały.
6. Zweryfikuj fakty: Upewnij się, że wszystko, na czym opierasz tekst, jest aktualne.
7. Prześlij do redakcji lub pierwszego czytelnika: Feedback to bezcenny etap.
8. Popraw tekst po uwagach: Ostatnia korekta przed publikacją.

Tabela 4: Proces od pomysłu po publikację
Źródło: Opracowanie własne na podstawie praktyki redakcyjnej felietony.ai

Czego oczekują redaktorzy i jak się nie zrazić odmową

Redaktorzy szukają przede wszystkim wyrazistego głosu, świeżego spojrzenia i rzetelności. Liczy się umiejętność cięcia tekstu bez żalu oraz gotowość do przyjęcia krytyki.

„Odmowa nie jest porażką, ale częścią procesu. Najlepsze teksty powstają często po kilku poprawkach lub odrzutach.”
— Agnieszka Sowińska, redaktorka, edziecko.pl, 2024

Każda odmowa to okazja do nauki i szansa na stworzenie jeszcze lepszego tekstu. Liczy się upór, otwartość i gotowość do ciągłego doskonalenia warsztatu.

Felietony, które zmieniły polską kulturę: case studies

Analiza tekstów, które wywołały debatę

Niektóre felietony rzeczywiście mają moc oddziaływania na szeroką skalę. Najlepsze przykłady to te, które nie tylko komentowały rzeczywistość, ale zmieniały debatę publiczną.

• „List otwarty do młodych artystów” (Onet Kultura, 2024): Wywołał dyskusję o kondycji polskiej sztuki współczesnej.
• Felietony Szymona Hołowni o Kościele (Gazeta Wyborcza, 2022): Zainicjowały debatę o roli religii w przestrzeni publicznej.
• Cykl „Polska od nowa” Ziemowita Szczerka: Skłonił do przewartościowania mitu polskości.

Co możesz z nich wyciągnąć dla siebie

1. Nie bój się głosu niezgody: To właśnie kontrowersje budują zaangażowanie.
2. Dane i przykłady są kluczem: Mocny felieton to nie tylko opinia, ale też rzetelna dokumentacja.
3. Komentuj „tu i teraz”: Aktualność to waluta, która się nie dewaluuje.
4. Otwórz się na dialog: Felieton może być początkiem dyskusji, a nie jej końcem.
5. Dbaj o czytelność i przejrzystość przekazu: Nawet najostrzejsza teza nic nie da, jeśli tekst będzie nieczytelny.

Najczęstsze mity o felietonach kulturalnych

Co słyszysz na studiach, a co działa w praktyce

Na studiach i kursach często powtarza się pewne schematy, które w praktyce bywają pułapką. Oto kilka z nich:

• Mit: Felieton musi być krótki i lekki: W rzeczywistości dłuższe, pogłębione teksty wygrywają zaangażowanie.
• Mit: Wystarczy jedna anegdota: Silna teza wymaga wielu przykładów i argumentów.
• Mit: Styl ma być neutralny: Nic bardziej mylnego – wyraźny głos to podstawa sukcesu.
• Mit: Nie ma miejsca na dane i fakty: Nawet najbardziej osobisty tekst wymaga dokumentacji.
• Mit: Kontrowersja jest zła: To ona często buduje zasięg i pobudza dyskusję.

Dlaczego subiektywność nie zwalnia z rzetelności

To, że felieton jest subiektywny, nie oznacza dowolności. Liczy się odpowiedzialność za słowo i dbałość o zgodność z faktami.

Subiektywność : Wyraz własnego zdania, opartego na doświadczeniu, emocjach, przemyśleniach — ale zawsze popartego argumentami.

Rzetelność : Skrupulatność w weryfikowaniu informacji, umiejętność przyznania się do niewiedzy, otwartość na korektę.

Przyszłość felietonu: trendy, wyzwania, nowe media

Jak media społecznościowe zmieniają felieton

Media społecznościowe radykalnie zmieniają sposób, w jaki felietonista komunikuje się z odbiorcą. Liczy się szybkość reakcji, umiejętność wywołania dyskusji w komentarzach, a nawet eksperymentowanie z formą – np. krótkie wideo czy podcast.

Felieton dziś to nie tylko tekst, ale często interaktywny wpis, który po publikacji żyje własnym życiem w sieci.

Rola AI i platform takich jak felietony.ai

Zaawansowane technologie, takie jak AI i platformy pokroju felietony.ai, umożliwiają szybkie generowanie pomysłów, sprawne researche i lepszą optymalizację treści pod kątem SEO. Dają dostęp do narzędzi wspierających kreatywność, pozwalając wyjść poza utarte schematy tradycyjnego pisania. Jednak to autor decyduje, czy narzędzie będzie wsparciem dla głosu, czy tylko kolejną warstwą banału.

Właśnie dlatego coraz więcej twórców korzysta z AI jako partnera w procesie twórczym – nie po to, by się zastąpić, ale by poszerzyć swoje możliwości.

Narzędzia i inspiracje: co warto znać w 2025

Lista narzędzi dla felietonisty (tradycyjnych i cyfrowych)

Dobrze przygotowany felietonista korzysta z szerokiego wachlarza narzędzi. Oto lista must-have:

• Notatniki cyfrowe (np. Evernote, OneNote): Do zbierania cytatów, obserwacji i pomysłów na felietony.
• Aplikacje do researchu (np. Google Scholar, JSTOR): Dostęp do najnowszych badań i analiz.
• Kreatory AI (np. felietony.ai): Wsparcie w generowaniu pomysłów i edycji tekstu.
• Platformy do sprawdzania plagiatów: Gwarancja unikalności treści.
• Social media jako pole badawcze: Śledzenie trendów, komentarzy, opinii odbiorców.
• Podcasty i wideoblogi: Inspirowanie się różnymi formatami i stylami narracji.

Źródła i miejsca inspiracji poza mainstreamem

Unikaj utartych ścieżek. Inspiracji szukaj tam, gdzie inni jej nie widzą:

• Nisze internetowe i fora tematyczne: Kopalnia autentycznych historii i tematów.
• Małe księgarnie i lokalne wydarzenia kulturalne: Perspektywa inna niż ta z dużych mediów.
• Podcasty eksperymentalne i audycje radiowe: Nowatorskie narracje i nietypowe punkty widzenia.
• Archiwa gazet i portali sprzed lat: Możesz trafić na tematy, które właśnie dziś wracają.
• Dyskusje w komentarzach pod artykułami: Poznasz realne reakcje i pytania czytelników.

Podsumowanie: jak zrewolucjonizować własny felieton

Najważniejsze wskazówki i błędy, których unikać

Oto esencja tego, co naprawdę działa w pisaniu felietonów o kulturze – i czego musisz się wystrzegać, jeśli chcesz wyjść poza szereg:

• Bądź odważny w formułowaniu własnego zdania, ale szanuj odbiorcę.
• Opieraj się na faktach, danych i aktualnych trendach – nawet jeśli piszesz subiektywnie.
• Nie kopiuj cudzych głosów – Twój styl to Twój kapitał.
• Eksperymentuj z formą i mediami – tekst, podcast, wideo, grafika.
• Słuchaj społeczności – komentarze i polemiki to kopalnia inspiracji.
• Nie bój się przyznać do błędu – rzetelność buduje zaufanie.
• Unikaj powielania schematów i banałów, które już wszyscy znają.
• Zawsze weryfikuj informacje przed publikacją.
• Bądź zawsze na bieżąco z najnowszymi narzędziami i trendami.

Twój pierwszy (lub kolejny) krok — co dalej?

Jeśli dotarłeś aż tutaj, masz przewagę nad większością konkurencji. Wiesz, że felieton to nie tylko gra stylem, ale wyścig o uwagę, rzetelność i autentyczność. Wiesz, jak wygląda warsztat od kuchni i jakie narzędzia dają przewagę. Teraz czas na Twój ruch: wybierz temat, którego boisz się najbardziej, zrób research tam, gdzie inni nie zaglądają, i napisz tekst, jakiego jeszcze nie było.

Niech felietony.ai będą dla Ciebie wsparciem – nie tylko technologicznym, ale też inspiracyjnym. Pisz, eksperymentuj, mów własnym głosem. Właśnie tego dziś potrzebuje polska kultura.