Gdzie znaleźć inspirację do felietonu: brutalna prawda o twórczym głodzie

Twórczy głód. Słyszałeś o nim? Jeśli kiedykolwiek próbowałeś napisać felieton, wiesz, że to nie romantyczna legenda, tylko brutalna codzienność. Gdzie znaleźć inspirację do felietonu, gdy świat wokół wydaje się przewidywalny, a każda kolejna historia jest klonem tej poprzedniej? W 2025 roku kreatywny impas to stan powszechny, podsycany przez presję wydajności, algorytmy spłaszczające wszelką oryginalność i nieustanny zalew informacji. Ten tekst nie zaserwuje ci banalnych porad typu „wypij kawę i napisz, co myślisz”. Zamiast tego odsłoni nieoczywiste źródła, kontrowersyjne strategie i psychologiczne mechanizmy, które cię sabotują. Sprawdzisz, jak radzili sobie felietoniści przed erą internetu i czy ich metody wciąż mają sens. Znajdziesz tu praktyczne narzędzia inspirowane badaniami, case studies felietonów, które zmieniły debatę publiczną, oraz szereg mocnych cytatów i wizualizacji, które wybiją cię z marazmu. Czas przełamać blokadę – zedrzeć patynę i odkryć inspirację tam, gdzie inni się jej nie spodziewają.

Dlaczego inspiracja do felietonu to dziś towar deficytowy?

Statystyki: jak często twórcy blokują się na starcie

Jeśli czujesz, że blokada twórcza to twój codzienny rytuał, nie jesteś wyjątkiem. Według najnowszych badań przeprowadzonych przez Stowarzyszenie Polskich Publicystów w 2024 roku, aż 68% respondentów deklaruje, że regularnie doświadcza blokady podczas pisania felietonu już na etapie wyboru tematu. Blokady twórcze dotyczą zarówno debiutantów, jak i doświadczonych autorów, a głównymi czynnikami są przeciążenie informacyjne, lęk przed wtórnością oraz presja czasu.

Tabela 1: Najczęstsze typy blokad twórczych wśród polskich felietonistów w 2024 r.
Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych Stowarzyszenia Polskich Publicystów, 2024

Presja oryginalności – mit czy realny problem?

Presja bycia „oryginalnym” jest dziś nie tylko realna, ale wręcz wszechobecna. Algorytmy social mediów faworyzujące powtarzalne motywy i clickbaity sprawiają, że autentyczność staje się towarem luksusowym. Z badań przeprowadzonych przez Instytut Mediów i Komunikacji Społecznej wynika, że aż 76% twórców czuje, że ich pomysły są już „gdzieś” wykorzystane, zanim jeszcze je zrealizują.

„W erze nadmiaru danych i automatycznej agregacji treści trudno uwierzyć, że można napisać coś naprawdę nowego. Rzeczywistość nas przytłacza, a algorytmy wtłaczają w ramy.”
— prof. Marcin Olszewski, Instytut Mediów i Komunikacji Społecznej, 2024

Ta presja rodzi nie tylko frustrację, ale i paraliż decyzyjny. Twórcy coraz częściej rezygnują z publikacji, obawiając się, że ich głos zniknie w tłumie wtórnych treści. Według analizy felietony.ai/kreatywnosc-felieton, kluczem nie jest „wymyślić coś nowego”, lecz zinterpretować znane zjawiska świeżym okiem, korzystając z nieoczywistych źródeł inspiracji.

Czego nie mówią ci o poszukiwaniu inspiracji?

Prawda jest taka, że inspiracja do felietonu nie jest zjawiskiem magicznym, na które trzeba czekać w nieskończoność. Większość profesjonalnych felietonistów nie opiera się na nagłych przebłyskach geniuszu, ale na systematycznej obserwacji codzienności oraz świadomym korzystaniu z różnorodnych technik kreatywnych. To twarda robota, wymagająca dyscypliny, odwagi do eksperymentów i gotowości na porażki.

Współczesna blokada twórcza często wynika z braku zaufania do własnych sądów i zbyt dużego nacisku na oryginalność. Tymczasem inspirację można znaleźć nawet w najbanalniejszych wydarzeniach, jeśli tylko nauczyć się patrzeć na nie jak na fragmenty większej układanki społecznej. Najlepsi felietoniści nie szukają pomysłów w „wielkich sprawach”, tylko w codziennych absurdach, błędach systemu i osobistych doświadczeniach.

Historia inspiracji: jak felietoniści szukali tematów przed internetem

Kawiarnie, uliczne rozmowy i podsłuchiwanie świata

Kiedy internet był jeszcze mrzonką, inspirację do felietonów zdobywało się w zupełnie inny sposób. Przedwojenni mistrzowie słowa, tacy jak Antoni Słonimski czy Stefan Wiechecki „Wiech”, godzinami przesiadywali w kawiarniach, wsłuchując się w uliczne rozmowy, plotki i absurdy codzienności. W ich tekstach roiło się od anegdot podsłuchanych przy stoliku z kawą, a każda wymiana zdań stawała się punktem wyjścia do analizy szerszych zjawisk społecznych.

Ten styl pracy był blisko związany z fizyczną obecnością w miejskiej tkance. Felietonista był trochę reporterem, trochę psychologiem, a trochę podglądaczem rzeczywistości. To, co dziś nazywamy „obserwacją uczestniczącą”, dawniej było codziennością każdego, kto chciał pisać coś więcej niż suchą analizę.

Tego rodzaju praktyki nie były przypadkowe. Stanowiły świadome strategie zbierania materiału, który następnie poddawano literackiej obróbce. Przykładem może być znana anegdota o Sławomirze Mrożku, który rzekomo większość pomysłów czerpał z przypadkowych rozmów zasłyszanych w tramwaju.

Architekci słowa: co podkradali od poetów i reporterów

Felietoniści od zawsze pożyczali narzędzia od innych twórców. Poeci nauczyli ich kondensowania wrażeń w krótkiej formie, reporterzy – zadawania niewygodnych pytań i patrzenia na świat pod kątem konfliktu. Publicystyka łączyła więc różne style i strategie, często balansując na granicy faktu i fikcji.

„Granica między obserwacją a interpretacją jest cienka. Felietonista musi nie tylko widzieć, ale i nadawać znaczenie. To nie jest bierna rejestracja. To jest akt twórczy.”
— prof. Anna Markowska, Uniwersytet Warszawski, 2022

Tego rodzaju podejście do inspiracji sprawiało, że felieton był formą nieoczywistą, wymykającą się prostym klasyfikacjom. Kto dziś jeszcze czyta stare kroniki miejskie, pamiętniki czy relacje podróżników? Tam właśnie można znaleźć kopalnię tematów, o których internet jeszcze nie słyszał.

Czy da się dziś odtworzyć tamte metody?

We współczesnym świecie, pełnym technologicznych rozpraszaczy, powrót do analogowych źródeł inspiracji wydaje się nie tylko możliwy, ale wręcz wskazany. Oto, co można zrobić, by odtworzyć klimat dawnych poszukiwań:

• Przesiadywać w kawiarniach i celowo podsłuchiwać rozmowy – miejskie legendy rodzą się właśnie tam.
• Czytać stare gazety, pamiętniki i poradniki sprzed pół wieku – tam tkwią tematy, które wciąż czekają na własną interpretację.
• Prowadzić dziennik codziennych obserwacji i notować absurdy rzeczywistości – to materiał na felietony, które wybijają się z tłumu.
• Rozmawiać z nieznajomymi – ich historie to niewyczerpane źródło inspiracji do felietonu.
• Chodzić na spacery bez telefonu – czysta obserwacja pozwala zauważyć to, co umyka w cyfrowym szumie.
• Eksperymentować z narracją – przejąć sposób opowiadania z zupełnie innych dziedzin, np. science fiction, reportażu czy komiksu.

Blokada twórcza – psychologia, która cię sabotuje

Mechanizmy blokad: wstyd, lęk, perfekcjonizm

Blokada twórcza nie jest tylko modnym hasłem, ale złożonym zjawiskiem psychologicznym. Na jej powstawanie wpływa szereg czynników: strach przed oceną, lęk przed porażką, wstyd wynikający z ekspozycji własnych myśli oraz paraliżujący perfekcjonizm. W praktyce, nawet najbardziej doświadczony felietonista może utknąć na etapie wyboru tematu lub pierwszego zdania.

Według badań Instytutu Psychologii Kreatywności, aż 62% twórców deklaruje, że najczęściej blokuje ich własny krytyk wewnętrzny – głos, który mówi: „To już było”, „Nie masz nic ciekawego do powiedzenia”, „Czy ktoś to w ogóle przeczyta?”. Z kolei 48% badanych wskazuje na lęk przed publiczną kompromitacją i negatywnymi komentarzami.

Tabela 2: Psychologiczne mechanizmy blokad twórczych i praktyczne strategie radzenia sobie
Źródło: Opracowanie własne na podstawie badań Instytutu Psychologii Kreatywności, 2023

Mit inspiracji – dlaczego nie warto czekać na błysk geniuszu

Wbrew popularnym mitom, inspiracja rzadko przychodzi nagle i niespodziewanie. Większość przełomowych pomysłów powstaje w wyniku systematycznej pracy, eksperymentów i porażek. Czekanie na „iskrę geniuszu” bywa wygodną wymówką, która pozwala odkładać działanie w nieskończoność.

„Inspiracja jest efektem ubocznym działania, nie jego przyczyną. Najpierw trzeba zacząć pisać, a dopiero potem pojawia się pomysł, który wart jest dalszego rozwijania.”
— dr Iwona Król, psycholożka kreatywności, 2023

Kluczem jest wejście w rutynę twórczą i nauczenie się pracować niezależnie od nastroju. Wielu felietonistów stosuje technikę „pisania na brudno” – pierwsza wersja tekstu jest zawsze niedoskonała, ale to właśnie z niej wyłania się prawdziwy temat.

Jak rozpoznać własne blokady? (checklista)

Rozpoznanie mechanizmów blokujących twórczość to pierwszy krok do ich przełamania. Oto lista najważniejszych objawów i pytań, które warto sobie zadać:

1. Czy często odrzucasz swoje pomysły jako „zbyt banalne” przed ich rozwinięciem?
2. Czy zdarza ci się wielokrotnie poprawiać jedno zdanie, zamiast napisać całość tekstu?
3. Czy unikasz publikacji z obawy przed krytyką lub „brakiem oryginalności”?
4. Czy czekasz na lepszy moment/nastrój, zamiast działać systematycznie?
5. Czy porównujesz się obsesyjnie z innymi twórcami, co podcina twoją motywację?
6. Czy masz tendencję do prokrastynacji przy wymagających tematach?
7. Czy zniechęcasz się po pierwszym niepowodzeniu lub braku reakcji odbiorców?

Jeśli odpowiedziałeś „tak” na większość pytań, twoja blokada twórcza ma solidne psychologiczne podłoże. Warto wtedy sięgnąć po sprawdzone techniki wywoływania inspiracji na zawołanie.

Praktyczne źródła: gdzie naprawdę szukać inspiracji w 2025 roku

Świat offline: stare gazety, spacery, warsztaty

Paradoksalnie, w epoce cyfrowej, to właśnie świat offline daje najwięcej nieoczywistych bodźców. Inspiracje do felietonu czają się w archiwach bibliotecznych, na ulicach miast i w trakcie inspirujących warsztatów. Według raportu „Twórczość w Polsce 2024”, aż 44% felietonistów przyznaje, że najciekawsze pomysły wpadają im do głowy podczas tradycyjnych spacerów lub w trakcie przeglądania starych gazet.

• Przeglądaj archiwalne wydania prasy lokalnej – znajdziesz tam absurdy, które idealnie nadają się na felieton.
• Zapisz się na warsztaty kreatywnego pisania – wymiana doświadczeń z innymi twórcami to kopalnia tematów.
• Zmieniaj otoczenie – pisz w bibliotece, kawiarni, parku, by wyjść poza utarte schematy.
• Zbieraj inspiracje wizualne – fotografie, stare plakaty, rękopisy mogą stać się punktem wyjścia do rozważań społecznych.
• Spaceruj bez telefonu – świadoma obserwacja rzeczywistości otwiera nowe perspektywy.

Internetowe kopalnie tematów (i pułapki algorytmów)

Internet to nie tylko morze informacji, ale też labirynt, w którym łatwo się zgubić. Największą kopalnią tematów są fora dyskusyjne, grupy na Facebooku, Reddit, Twitter (X) i TikTok. Jednak algorytmy promują powtarzalne motywy, przez co wiele oryginalnych tematów ginie w szumie. Felietoniści muszą nauczyć się wydobywać z sieci prawdziwe perełki, jednocześnie unikając pułapek clickbaitów i fake newsów.

Tabela 3: Najpopularniejsze internetowe źródła inspiracji do felietonu i ich pułapki
Źródło: Opracowanie własne na podstawie raportu „Twórczość w Polsce 2024”

felietony.ai i inne narzędzia przyszłości

Nie można pominąć nowych technologii wspierających proces twórczy. Platformy takie jak felietony.ai czy narzędzia AI do generowania pomysłów, stają się coraz bardziej popularne wśród felietonistów i publicystów.

felietony.ai : Innowacyjna platforma łącząca AI z doświadczeniem redaktorów. Generuje unikalne, weryfikowane teksty, oferując bazę inspiracji oraz gotowych pomysłów na felietony w różnych stylach. Idealna dla tych, którzy chcą przełamać twórczy impas i szukają świeżych tematów. Narzędzia mapowania myśli : Aplikacje do tworzenia map myśli (np. MindMeister, XMind) pomagają wizualizować powiązania między ideami i rozwijać tematy w nieoczywistych kierunkach. Karty kreatywne : Zestawy kart z pytaniami lub wyzwaniami (np. „Obserwuj świat przez pryzmat absurdu”) pobudzają do niekonwencjonalnego myślenia, szczególnie gdy czujesz stagnację.

Inspiracja kontra kalkulacja: czy warto być kontrowersyjnym?

Granice odwagi – gdzie kończy się inspiracja, a zaczyna prowokacja

Inspiracja do felietonu często idzie w parze z przekraczaniem granic. Jednak istnieje cienka linia między odważnym tekstem a czystą prowokacją. Oryginalność nie zawsze oznacza kontrowersję, ale bez ryzyka trudno powiedzieć coś, co zostanie zauważone w medialnym szumie.

W 2024 roku 29% tekstów, które przebiły się do ogólnopolskiej debaty publicznej, miało mocno zarysowaną, często polaryzującą tezę. Jednak aż 42% autorów przyznaje, że przekraczając granice, doświadczyli hejtu lub ostracyzmu środowiskowego. Odpowiedzialność za słowo i świadomość potencjalnych skutków jest więc nieodłączną częścią twórczości publicystycznej.

Case study: felietony, które zmieniły debatę publiczną

• Felieton o „syndromie wypalenia zawodowego” – artykuł opublikowany w 2023 r. na łamach „Tygodnika Powszechnego” stał się impulsem do ogólnopolskiej dyskusji o zdrowiu psychicznym w pracy.
• Tekst o „klątwie algorytmów” – opublikowany w 2022 r. przez „Gazetę Wyborczą”, naświetlił konsekwencje automatyzacji decyzji w życiu społecznym i wpłynął na zmianę polityki contentowej dużych portali.
• Felieton o „nowym analfabetyzmie” – autorka obnażyła skutki spłycania debaty publicznej przez media społecznościowe, co wywołało lawinę komentarzy i polemik w prasie ogólnopolskiej.
• Artykuł o „pokoleniu bez przyszłości” – tekst opisujący frustracje młodych ludzi wywołał debatę w sejmie nad reformą edukacji.
• Felieton o „miejskich legendach” – cykl publikacji o lokalnych mitach przyczynił się do wzrostu zainteresowania historią miast i powstania nowych inicjatyw społecznych.

Co możesz zyskać (i stracić), stawiając na ostrą tezę?

Tabela 4: Bilans zysków i strat dla autorów stawiających na kontrowersyjne tezy w felietonach
Źródło: Opracowanie własne na podstawie analizy case studies 2022-2024

Inspiracje z innych dziedzin: co kradną pisarze od artystów, naukowców i aktywistów

Interdyscyplinarność – jak łączyć odległe światy

Najciekawsze felietony powstają na styku różnych światów. Pisarze coraz częściej „kradną” inspiracje z nauki, sztuki, aktywizmu czy popkultury. Takie połączenia pozwalają spojrzeć na znane zjawiska przez pryzmat nowych metafor, danych i emocji.

• Wykorzystuj naukowe metafory – tematy jak „efekt motyla” czy „teoria chaosu” pozwalają ciekawie tłumaczyć zawiłości społecznego życia.
• Cytuj artystów wizualnych – ich prace często komentują rzeczywistość w sposób nieoczywisty, inspirując do głębszej analizy.
• Analizuj język polityków/aktywistów – sposób komunikacji liderów społecznych to gotowy materiał na felieton o manipulacji, emocjach, retoryce.
• Inspiruj się popkulturą – seriale, memy czy viralowe filmy potrafią doskonale oddać ducha czasów.
• Śledź odkrycia naukowców – najnowsze badania z dziedziny psychologii, socjologii czy technologii mogą stać się punktem wyjścia do tekstu o zmieniającej się rzeczywistości.

Najdziwniejsze źródła inspiracji w historii felietonu

Niektóre z najbardziej zaskakujących felietonów powstały dzięki nieoczywistym inspiracjom: katalogowi IKEA, instrukcji obsługi miksera, listowi do redakcji sprzed 20 lat, analizie podpisów pod zdjęciami w tabloidzie czy przypadkowej rozmowie w windzie. Ograniczeniem jest wyłącznie wyobraźnia i umiejętność połączenia niepowiązanych na pierwszy rzut oka faktów.

Definicje, które zmieniają perspektywę

Interdyscyplinarność : Według najnowszych publikacji naukowych, to połączenie różnych dziedzin wiedzy w celu stworzenia nowych jakości i perspektyw. W felietonie pozwala na świeże spojrzenie i łączenie faktów, które pozornie nie mają ze sobą nic wspólnego. Inspiracja : Nie jest to wyłącznie nagły impuls, lecz proces aktywnego poszukiwania i przetwarzania bodźców. W praktyce oznacza umiejętność dostrzegania potencjału w tym, co na pozór banalne.

Jak wywołać inspirację na zawołanie: sprawdzone techniki i eksperymenty

Rytuały twórców – od kawy po medytacje

Większość felietonistów ma swoje rytuały, które pomagają im wejść w tryb twórczy. Z badań „Kreatywność w praktyce 2023” wynika, że regularność i powtarzalność czynności sprzyja powstawaniu nowych pomysłów.

1. Rano – filiżanka kawy i lektura kilku losowych stron ze starych książek.
2. Spacer po okolicy, najlepiej bez telefonu i muzyki w uszach.
3. Prowadzenie „dziennika absurdu” – codziennie notuj najbardziej nietypowe wydarzenie dnia.
4. Szybka sesja pisania ręcznego, nawet jeśli to tylko kilka zdań.
5. 15-minutowa medytacja lub ćwiczenia oddechowe przed rozpoczęciem pracy.
6. Wypróbowanie innej formy twórczości (np. rysunek, kolaż).
7. Korzystanie z kart inspiracji lub kreatywnych wyzwań (np. „Napisz felieton z perspektywy kota”).

Techniki burzy mózgów i mapowania myśli

• Burza mózgów solo lub z grupą – zapisuj nawet najbardziej absurdalne pomysły, a potem je rozwijaj.
• Mapowanie myśli – rozpisz temat na główne wątki i poszukaj nietypowych połączeń.
• Technika „Solvitur ambulando” – rozwiązywanie problemów podczas ruchu, najlepiej na świeżym powietrzu.
• Obserwacja codzienności – łącz codzienne wydarzenia z szerszymi zjawiskami społecznymi.
• Eksperymenty ze stylami narracji – napisz tekst w stylu, którego nigdy dotąd nie próbowałeś.

Czy AI może być muzą?

Współczesna sztuczna inteligencja coraz częściej staje się cyfrową muzą. Felietoniści korzystający z platform takich jak felietony.ai doceniają algorytmy, które nie tylko generują gotowe teksty, ale przede wszystkim podpowiadają nowe, nieoczywiste kierunki interpretacji.

„AI nie zastąpi człowieka w myśleniu, ale może być katalizatorem dla nowych pomysłów. To narzędzie, które przełamuje blokady i inspiruje do własnych poszukiwań.”
— dr Andrzej Zieliński, ekspert ds. nowych technologii, 2024

Inspiracja a odpowiedzialność: etyka i ryzyka w dobie fake newsów

Jak nie paść ofiarą modnych tematów i clickbaitu

Współczesny felietonista musi być nie tylko kreatywny, ale i odpowiedzialny. Łatwo ulec pokusie „modnych tematów”, które zapewniają szybki zasięg, lecz często prowadzą na manowce uproszczeń i dezinformacji.

1. Weryfikuj źródła – zanim wykorzystasz kontrowersyjny temat, sprawdź jego autentyczność w kilku niezależnych źródłach.
2. Unikaj powielania narracji z popularnych portali – szukaj oryginalnych głosów i mniej oczywistych perspektyw.
3. Ucz się rozpoznawać clickbait – jeśli tytuł lub temat wydają się zbyt krzykliwe, prawdopodobnie mają niewiele wspólnego z rzetelnością.
4. Zachowuj dystans do własnych emocji – nie pozwól, by silne reakcje przesłoniły ci trzeźwą ocenę faktów.
5. Analizuj kontekst – nawet najbardziej spektakularna historia może być zmanipulowana przez twórcę lub algorytm.

Kiedy inspiracja staje się plagiatem?

Granica między inspiracją a plagiatem jest cienka, zwłaszcza w epoce remiksów i mashupów. Każdy, kto korzysta z cudzych pomysłów, musi świadomie rozróżniać twórcze nawiązania od czystego kopiowania.

Tabela 5: Główne różnice między inspiracją a plagiatem w procesie twórczym
Źródło: Opracowanie własne na podstawie wytycznych Polskiej Izby Autorów i Kompozytorów

Checklist: czy twój pomysł jest naprawdę twój?

1. Czy podałeś źródła cytowanych fragmentów lub zapożyczonych danych?
2. Czy dodałeś własną interpretację lub autorskie spojrzenie na temat?
3. Czy twoja struktura tekstu różni się od oryginału?
4. Czy po przeczytaniu tekstu masz poczucie, że to twój głos, nie powielona narracja?
5. Czy umiesz uzasadnić wybór tematu lub perspektywy na podstawie własnych doświadczeń?
6. Czy korzystałeś z kilku źródeł, zamiast powielać jeden tekst?
7. Czy przeszedłeś tekst przez narzędzia antyplagiatowe?

Jeśli na większość pytań odpowiadasz twierdząco, możesz spać spokojnie – twoja inspiracja ma autorski charakter.

Podsumowanie: czym naprawdę jest inspiracja i dlaczego nie znajdziesz jej tam, gdzie szukają wszyscy

Inspiracja jako proces, nie efekt końcowy

Inspiracja do felietonu nie jest celem samym w sobie, lecz procesem – dynamicznym, nieprzewidywalnym, czasem bolesnym, lecz zawsze wartym wysiłku. Najciekawsze pomysły rodzą się z codziennych obserwacji, ścierania się różnych perspektyw i odwagi do eksperymentu. Oryginalność nie polega na wymyślaniu świata od nowa, tylko na zadawaniu innych pytań i łączeniu pozornie niepowiązanych klocków.

Współczesny felietonista nie powinien szukać inspiracji tam, gdzie podpowiadają trendy czy algorytmy. To, co unikalne, rodzi się na przecięciu własnych doświadczeń i uważnej, krytycznej analizy rzeczywistości. Najważniejszy jest nie sam temat, ale sposób jego ujęcia – twoje osobiste „dlaczego”.

Co zabierzesz ze sobą po tej lekturze?

• Blokada twórcza to nie wstyd, lecz sygnał, że czas zmienić perspektywę.
• Oryginalność nie polega na wymyślaniu nowych tematów, ale na nieoczywistych interpretacjach codzienności.
• Największe inspiracje czekają poza internetem: w archiwach, na ulicach, w rozmowach z ludźmi.
• AI i narzędzia cyfrowe mogą być katalizatorem, ale nie zastąpią twojej wrażliwości i odwagi.
• Nie bój się eksperymentować ze stylem, formą i źródłami – to jedyna droga do autorskiego głosu.
• Inspiracja wymaga dyscypliny, krytycznego podejścia do własnych pomysłów i etycznej odpowiedzialności za słowo.
• Najlepsze felietony rodzą się na styku różnych dziedzin i kontrastujących ze sobą światów.
• Nikt nie jest wolny od blokad – liczy się, jak je przełamujesz.

Gdzie szukać dalej? (polecane narzędzia i lektury)

1. Przejrzyj archiwum felietonów na felietony.ai/gdzie-znalezc-inspiracje.
2. Przetestuj narzędzia do mapowania myśli, np. XMind lub MindMeister.
3. Sięgnij po książki: „Jak łączyć kropki” (A. Miłosz), „Kreatywność na żądanie” (M. Michaluk).
4. Zapisz się na warsztaty kreatywnego pisania organizowane przez lokalne domy kultury.
5. Subskrybuj newslettery branżowe, np. „Copywriter.pl” czy „Kreatik”.
6. Zaglądaj na fora internetowe i grupy dyskusyjne – tam rodzą się nowe tematy.
7. Regularnie korzystaj z kart kreatywnych, np. „Obserwuj świat przez pryzmat absurdu”.
8. Przesiaduj w kawiarniach i notuj miejskie absurdy.
9. Rozmawiaj z ludźmi spoza swojej bańki – to kopalnia niebanalnych historii.
10. Śledź raporty „Twórczość w Polsce” i badania Instytutu Mediów i Komunikacji Społecznej.

Gdzie znaleźć inspirację do felietonu? Wszędzie tam, gdzie inni nawet nie zaglądają. Czas zamienić blokadę w brawurę i dostrzec, że każdy dzień to gotowy materiał na tekst, który zostanie zapamiętany.