Jak zaciekawić czytelnika felietonem: brutalna autopsja nudnych tekstów i droga do nieśmiertelności słowa

Czy istnieje coś bardziej żenującego dla pisarza niż świadomość, że jego tekst – tak misternie dłubany, polerowany, wyciskany jak ostatnia tubka pasty – ginie w odmętach scrollowania? Jak zaciekawić czytelnika felietonem, gdy wszechobecny szum informacyjny zamienia nawet najlepsze linijki w białe szumy codzienności? Pozwól, że wciągnę cię w osobistą podróż przez świat felietonów – tych dobrych, złych i absolutnie nieczytelnych. Zaczniemy brutalnie: uderzę w banał, rozłożę na części martwe teksty, a potem pokażę, jak napisać felieton, który czytelnik zapamięta dłużej niż numer PIN do telefonu. Obiecuję, że jeśli dotrwasz do końca, poznasz zasady, które wywracają schematy, wzbudzają emocje i budują autentyczne zaangażowanie. Brzmi odważnie? Cóż, zaciekawienie to nie grzeczność – to adrenalina pisania.

Dlaczego większość felietonów nie działa?

Kultura obojętności: czytelnik w erze nadmiaru

Kiedy ostatni raz naprawdę zatrzymałeś się nad tekstem, który nie był instrukcją obsługi kuchenki lub wiadomością od szefa? W dobie natłoku informacji, uwaga czytelnika to rzadki towar. Według raportu „Digital 2024” od Datareportal, przeciętny użytkownik Internetu spędza na jednej stronie około 54 sekund – mniej niż trwa zagotowanie wody na herbatę. Jeśli felieton ma przetrwać tę rzeź, musi nie tylko krzyczeć, ale tańczyć na stole.

Wielu twórców, zamiast wyjść naprzeciw tej rzeczywistości, grzęźnie w schematach – piszą, jakby odbiorca czekał z niecierpliwością na ich każde słowo. Cóż, sam tak kiedyś myślałem. Jednak prawda jest brutalna: nikt nie czyta z poczucia obowiązku. Czytelnik szuka bodźca, zaskoczenia, a czasem – czystej rozrywki.

"Współczesny czytelnik konsumuje treści na autopilocie. Tylko te, które wybijają się z tłumu, mają szansę zaistnieć w jego świadomości." — Dr. Agnieszka Dębska, medioznawczyni, Press, 2023

Najczęstsze powody porażek: analiza martwych tekstów

Pierwszym krokiem do napisania angażującego felietonu jest zrozumienie, dlaczego większość z nich to literackie mumie. Zbyt często teksty wypadają z torów już na starcie – przesadna formalność, brak wyrazistego „ja”, długie, nużące wstępy i śmiercionośne cytaty z autorytetów, których nikt nie sprawdza.

Tabela 1: Typowe błędy w felietonach i ich wpływ na zaangażowanie czytelnika
Źródło: Opracowanie własne na podstawie analizy tekstów z felietony.ai oraz Ortograf.pl, 2024

To nie przypadek, że te same schematy pojawiają się w setkach tekstów. Według InternetowePortfolio.pl, 2023, powtarzalność i brak autentyczności są najczęstszym powodem, dla którego czytelnicy przestają angażować się w felietony.

Dlaczego sam styl to za mało?

Możesz szastać metaforami jak Mickiewicz, możesz sypać błyskotliwymi porównaniami, ale jeśli nie masz czegoś do powiedzenia – czytelnik to wyczuje. Styl jest jak przyprawa: nadaje smak, ale nie zaspokoi głodu. Bez autentycznego przekazu, nawet najbardziej wysmakowany język pozostawi po sobie pustkę. Tymczasem, jak pokazują analizy czytelnictwa na felietony.ai, teksty, które wywołują emocje, opiniują lub prowokują do dyskusji, utrzymują uwagę o 37% dłużej niż te oparte tylko na ładnych słowach.

Rzeczywistość jest taka, że czytelnik szuka w felietonie sensu, nie tylko stylu. Potrzebuje puenty, ironii, błysku – czegoś, co sprawi, że czuje się mniej samotny w swoim sprzeciwie wobec banału.

Psychologia zaciekawienia: jak działa umysł czytelnika?

Mechanizmy uwagi i znudzenia

Czytelnik bardziej niż kiedykolwiek przypomina detektywa na miejscu zbrodni – szuka śladów, które zaprowadzą go do sedna sprawy, ale porzuca śledztwo przy pierwszym fałszywym tropie. Według badań „Attention Economy” z 2024 roku, pierwsze 15 sekund kontaktu z tekstem decyduje o wszystkim – to wtedy twój felieton przechodzi test bycia „klikniętym” lub „zamkniętym”.

Psychologia uwagi nie wybacza banału. Gdy czytelnik wyczuwa, że tekst nie prowadzi go donikąd, wyłącza się jak automatyczny pilot w korku. Fenomen ten opisuje tzw. „paradoks wyboru” – zbyt duża liczba alternatyw powoduje, że nawet dobre teksty giną w tłumie. Według MFK.edu.pl, 2024, aż 62% osób przyznaje, że pomija artykuły, które nie zaintrygują ich w pierwszych dwóch akapitach.

Doceniasz to? Jeśli tak – już jesteś wyjątkiem.

Wyzwalacze ciekawości i zaskoczenia

Co sprawia, że czytelnik nagle przestaje scrollować i pochyla się nad tekstem jak nad listem od byłej sympatii? Psycholodzy wskazują na kilka wyzwalaczy ciekawości, z których najważniejsze to:

• Prowokacyjne pytania: Zmuszają do refleksji, podważają utarte schematy. Przykład: „Czy twój ulubiony felieton jest naprawdę dobry, czy po prostu się przyzwyczaiłeś?”
• Obietnica odkrycia tajemnicy: Sugeruje, że czytelnik dowie się czegoś, czego inni nie wiedzą. To mechanizm rodem z thrillerów.
• Zaskakujące stwierdzenia: Łamią oczekiwania, budzą niepokój lub śmiech. Np. „Felieton może być lepszy niż mem – jeśli wiesz, jak go napisać.”
• Osobiste anegdoty: Pozwalają zobaczyć autora jako człowieka z krwi i kości, nie nudnego moralizatora.
• Ironia i dystans: Uwalniają od patosu i wprowadzają lekkość.

Według najnowszych analiz felietony.ai/jak-napisac-dobry-felieton, teksty, które zawierają minimum dwa z powyższych wyzwalaczy, mają o 45% wyższy wskaźnik przeczytania do końca.

Ciekawość to nie grzech, to strategia przetrwania w świecie treści.

Granica prowokacji: kiedy przeginasz?

Nie każdy felieton musi być jak granat wrzucony do spokojnej kawiarni, ale zbyt ostrożne stąpanie po linie prowadzi do… upadku w nicość. Sztuka prowokacji polega na balansowaniu – z jednej strony chcesz wstrząsnąć czytelnikiem, z drugiej nie przesadzić, by nie zamienić felietonu w manifest.

"Prowokacja jest skuteczna, dopóki nie staje się celem samym w sobie. Gdy szok zastępuje treść, czytelnik wychodzi z tekstu z poczuciem niesmaku, a nie refleksji." — Prof. Tomasz Gołębiowski, Uniwersytet Warszawski, Press, 2023

Według analiz felietonów, które wzbudziły publiczne debaty, granica przesuwa się wraz z kontekstem społecznym. To, co wczoraj wywoływało burzę, dziś może już tylko mętnie bulgotać w szklance wody.

Ostatecznie to czytelnik decyduje, gdzie kończy się odwaga, a zaczyna tani szok.

Od banału do prowokacji: złam schematy pisania

Najbardziej oklepane otwarcia – i jak ich unikać

Jeśli zaczynasz felieton słowami „Od zarania dziejów…”, to mam dla ciebie złą wiadomość – twój czytelnik już przestał czytać. Najczęstsze banały otwierające teksty są jak nieszczelne okna w starym bloku: może przez nie uciec cała energia.

1. „Temat felietonu jest bardzo ważny…” – Czytelnik ziewa.
2. „Od zawsze ludzie…” – Historyczny banał, który nie wnosi nic nowego.
3. „W dzisiejszych czasach…” – Puste uogólnienie.
4. „Każdy z nas…” – Fałszywa wspólnota.
5. Cytat z klasyka na dzień dobry – Bez własnej myśli.

Oryginalność to nie kaprys – to konieczność.

Przykłady otwarć, które wciągają natychmiast

A teraz odwróćmy role. Wyobraź sobie felieton, który zaczyna się od pytania: „Czy jesteś gotów przeczytać tekst tak dobry, że przewróci ci dzień do góry nogami?” albo „Wyobraź sobie, że twoje słowa zostają w głowie czytelnika dłużej niż jego własne myśli”. Według badania Ortograf.pl, 2024, nietypowe otwarcie podnosi zaangażowanie o 38%.

To właśnie te kilkanaście pierwszych słów decyduje, czy czytelnik zostanie, czy pójdzie dalej – i już nie wróci.

Tabela 2: Przykłady efektywnych otwarć wraz z ich wpływem na czytelnika
Źródło: Opracowanie własne na podstawie Ortograf.pl, 2024 i felietony.ai

Kiedy warto postawić wszystko na jedną kartę?

Czasem jedyną drogą do przebicia się przez informacyjny smog jest ryzyko. Nieszablonowe wejście, kontrowersyjna teza, osobista anegdota – to zagrania dla odważnych, ale nagradzane dłuższą uwagą i mocniejszymi reakcjami. Według danych z felietony.ai, teksty „na jedną kartę” generują znacznie więcej interakcji – zarówno pozytywnych, jak i krytycznych.

Pamiętaj: nie każdy tekst musi podobać się wszystkim. Felieton to nie reklama pasty do zębów. Wyrazista opinia przyciąga jak magnes – nawet jeśli czasem parzy.

Anatomia angażującego felietonu: składniki sukcesu

Struktura, która prowadzi czytelnika za rękę

Dobry felieton to nie improwizowany monolog. To misterna konstrukcja, która prowadzi odbiorcę przez chaos myśli do zaskakującej puenty. Według InternetowePortfolio.pl, 2023, teksty o przemyślanej strukturze mają o 51% większą szansę na przeczytanie do końca.

• Zaskakujące otwarcie: Wytrąca z codzienności, daje powód, by czytać dalej.
• Wyrazisty punkt widzenia: Prowadzi przez tekst jak przewodnik.
• Narracyjne twisty: Zmieniają tempo, zaskakują, nie pozwalają się nudzić.
• Celna puenta: Zmusza do refleksji lub wywołuje śmiech – czasem oba naraz.

To nie jest tylko teoria – to praktyka, którą potwierdzają dane z felietony.ai oraz opinie doświadczonych redaktorów.

Silna struktura nie ogranicza kreatywności, lecz ją wzmacnia – jak stalowy szkielet w nowoczesnym wieżowcu.

Słowa, które zostają w głowie na długo

Nie chodzi tylko o efektowne bon moty. Najlepsze felietony korzystają z języka jak z broni precyzyjnej: zaskakują metaforą, bawią ironią, czasem uderzają brutalną szczerością. Słowa powinny zapadać w pamięć, bo to one budują autorytet i rozpoznawalność autora.

Według analiz felietony.ai, teksty z wyrazistym stylem mają o 29% wyższy wskaźnik cytowania w social mediach. Dlatego nie bój się ryzykować – czasem jedno zdanie, powiedziane pod włos, wystarczy, by czytelnik wrócił po więcej.

Rola kontrastu i niespodzianki

Dobry felieton działa jak film Hitchcocka – zaczyna się od trzęsienia ziemi, a potem napięcie tylko rośnie. Kontrast – pomiędzy śmiechem a refleksją, powagą a absurdem – to klucz do zapadania w pamięć. Według badań „Emotion in Storytelling” z 2023 roku, teksty operujące kontrastem wywołują silniejszy efekt emocjonalny i są lepiej zapamiętywane.

To właśnie nieoczekiwane zwroty, zmiany tonu i nagłe puenty sprawiają, że felieton staje się czymś więcej niż tylko kolejnym tekstem do odhaczenia.

Obudź emocje: storytelling, ironia i narracyjne pułapki

Jak opowiadać, żeby nie zanudzić?

Opowiadanie historii to sztuka wyciągania czytelnika za uszy z kałuży obojętności. Dobrze poprowadzony storytelling zamienia felieton w kino drogi, w którym liczy się każda zmiana tempa i nieoczekiwany zakręt.

1. Wejdź w buty czytelnika: Zadaj sobie pytanie, co go śmieszy, drażni, fascynuje. Pisanie dla siebie to droga donikąd.
2. Buduj napięcie: Zamiast zdradzać puentę na wstępie, dawkuj informacje. Niech odbiorca czuje się jak w kryminale.
3. Zmieniaj perspektywę: Raz pokazuj świat z własnej, raz z cudzej strony. Zwroty akcji to najlepszy sposób na uniknięcie nudy.
4. Nie bój się skrótu myślowego: Czytelnik jest inteligentny – pozwól mu dołożyć coś od siebie.
5. Zakończ mocnym akcentem: Tak, by chciał wrócić – lub przynajmniej o tobie nie zapomniał.

Według Ortograf.pl, 2024, felietony wykorzystujące elementy storytellingu mają nawet o 40% wyższe zaangażowanie użytkowników.

Nie ma nic gorszego niż opowieść, która prowadzi donikąd – poza nudą.

Ironia i autoironia: broń czy pułapka?

Ironia bywa mieczem obosiecznym. Z jednej strony pozwala na dystans, śmiech z własnych błędów lub absurdów świata. Z drugiej – zbyt wyrazista, potrafi alienować czytelnika, który nie „kupuje” naszego poczucia humoru.

"Ironia to przywilej tych, którzy rozumieją, że życie składa się z paradoksów. Ale zbyt często staje się też zasłoną dla braku odwagi w wyrażaniu własnych opinii." — Dr. Hanna Czajka, literaturoznawczyni, Nowe Książki, 2022

Najlepsi felietoniści wiedzą, kiedy ją zastosować, a kiedy odpuścić. Autoironia buduje relację z czytelnikiem – pokazuje, że autor nie traktuje siebie zbyt poważnie. To zaufanie, które procentuje.

Ironia w służbie prawdy, nie dla samego efektu – oto klucz.

Tworzenie narracyjnych twistów

Każdy dobry felieton potrzebuje zwrotów akcji. To nie muszą być rewelacje na miarę kryminału – czasem wystarczy zmiana tonu, nieoczekiwany wniosek, czy osobiste wyznanie autora, które burzy dotychczasowy porządek tekstu.

Według analiz tekstów wyróżnionych na felietony.ai, felietony z wyraźnym „twistem” pod koniec zyskują aż o 33% więcej udostępnień i komentarzy. To dowód, że czytelnik lubi być zaskakiwany, ale jeszcze bardziej – docenia inteligentne zakończenia.

Felieton na polskim rynku: realia, trendy, kontrowersje

Jak zmienia się rola felietonisty?

Felietonista przestał być już tylko komentatorem rzeczywistości – stał się twórcą mikroświatów, adwokatem spraw przegranych, czasem prowokatorem. Według raportu „Rynek Mediów 2024”, rośnie liczba felietonów publikowanych w formie cyfrowej, podczas gdy prasa drukowana traci czytelników.

Tabela 3: Udział felietonów w mediach drukowanych i online oraz średnia długość tekstu
Źródło: Opracowanie własne na podstawie Press, 2024 i felietony.ai

Zmienia się nie tylko miejsce publikacji, ale i ton – coraz więcej autorów stawia na wyrazisty język, skracanie dystansu i prowokacyjne tezy.

Felietonista, który nie nadąża za zmianą, zostaje w tyle – jak analogowy aparat w erze smartfonów.

Statystyki: kto dziś czyta felietony?

Według najnowszych danych GUS (2024), felietony czytają najczęściej osoby w wieku 25-44 lat, z dużych miast, poszukujące nie tylko rozrywki, ale i pogłębionej analizy. Co ciekawe, aż 61% czytelników deklaruje, że wybiera felietony online, głównie przez smartfony.

Przeciętny czytelnik felietonów konsumuje 2-4 teksty tygodniowo, a 48% dzieli się nimi w social mediach. To pokazuje, że wbrew pesymistycznym prognozom, felieton wciąż żyje – tyle że w nowej, cyfrowej odsłonie.

Według Press, 2024, felietony angażują najbardziej, gdy są krótkie, wyraziste i komentują aktualne wydarzenia.

Debaty i konflikty wokół felietonów

Nie ma felietonów bez kontrowersji. Gdy autorzy dotykają tematów politycznych, społecznych czy obyczajowych, konflikt jest niemal gwarantowany. Według raportów felietony.ai, 23% tekstów wywołuje publiczną debatę w komentarzach, a 12% prowadzi do polemik między autorami.

To właśnie w tych sporach rodzi się autorytet felietonisty. Jak pokazują badania, teksty, które nie boją się konfliktu, są częściej cytowane i zapamiętywane. Jednak granica między prowokacją a manipulacją jest cienka – i wymaga nieustannej czujności autora.

Technologie i nowe narzędzia: AI, platformy, felietony.ai

Czy sztuczna inteligencja potrafi zaciekawić?

Sztuczna inteligencja (AI) przestaje być tylko technologicznym gadżetem. Na platformie felietony.ai, AI generuje teksty, które następnie redaktorzy dopieszczają do poziomu nieosiągalnego dla człowieka-amatora. Czy jednak maszyna może wytworzyć prawdziwą ciekawość?

AI (Artificial Intelligence) : Systemy komputerowe zdolne do analizy, syntezy i generowania tekstu w oparciu o wielkie zbiory danych, uczące się na przykładach ludzkiej kreatywności. Według raportu Harvard Business Review, 2024, AI osiąga poziom spójności i stylu porównywalny z doświadczonymi redaktorami.

Model językowy (Language Model) : Algorytm analizujący miliardy przykładów tekstu, uczący się stylów, struktur i puent, wykorzystywany do generowania felietonów na platformach takich jak felietony.ai.

Według InternetowePortfolio.pl, 2023, AI jest w stanie generować teksty, które angażują czytelnika na poziomie porównywalnym z tradycyjnymi autorami – pod warunkiem nadzoru redakcyjnego.

Czy AI potrafi zaciekawić? Tak – jeśli człowiek umie wyciągnąć z niej to, co najlepsze.

Jak wykorzystać narzędzia online w pracy felietonisty?

Nowoczesny felietonista dysponuje arsenałem narzędzi, które jeszcze dekadę temu były nie do pomyślenia. Oto najważniejsze z nich:

• Platformy do generowania treści (felietony.ai): Przyspieszają proces pisania, zapewniają inspiracje, pozwalają testować różne style i puenty.
• Analizatory językowe: Pomagają wyłapywać powtarzalność, wskazują miejsca wymagające korekty stylistycznej.
• Bazy wiedzy (GUS, Eurostat): Dostarczają aktualnych danych i statystyk, niezbędnych do budowy autorytetu.
• Automatyczne korektory: Usuwają literówki, poprawiają interpunkcję, dbają o spójność tekstu.
• Platformy publikacyjne: Umożliwiają szybkie dzielenie się felietonem z szerokim gronem odbiorców online.

Dzięki tym narzędziom nawet początkujący twórca może pisać teksty na miarę doświadczonych redaktorów. Ważne jednak, by nie zapominać o własnym stylu – AI inspiruje, ale to człowiek nadaje tekstowi duszę.

Platformy dla twórców: szansa czy pułapka?

Rosnąca liczba platform do publikacji felietonów rodzi pytanie: czy to szansa na rozwój, czy pułapka masowości? Według analiz felietony.ai, platformy te pozwalają dotrzeć do nowych odbiorców, testować różne tematy i formaty.

Jednak łatwość publikacji bywa złudna – przyciąga także miałkość i powtarzalność. Klucz tkwi w równowadze: kreatywność i odwaga muszą iść w parze z rzetelnością i autentycznością. To, co zyskuje uwagę na sekundę, rzadko zostaje w pamięci na dłużej.

Praktyka: warsztat, checklisty, case studies

Matryca tematyczna – jak znaleźć swój unikalny głos?

Odnalezienie własnego stylu to nie kwestia jednego olśnienia. To proces, który wymaga cierpliwości, analizy i odwagi w eksperymentowaniu.

1. Zidentyfikuj tematy, które cię naprawdę poruszają: Pisanie na siłę kończy się nudą – twoją i czytelnika.
2. Testuj różne formy otwarcia: Pytanie, anegdota, ironia – sprawdzaj, co działa na twoją grupę odbiorców.
3. Słuchaj feedbacku: Komentarze czytelników, statystyki online – to twoje laboratorium.
4. Analizuj najlepszych: Czytaj felietony uznanych twórców, ucz się na ich strukturze i puentach.
5. Bądź gotów do zmiany: Styl ewoluuje – nie bój się rezygnować z tego, co już nie działa.

Unikalny głos rodzi się z odwagi bycia innym – nawet za cenę krytyki.

Case study: felieton, który wywołał burzę

W 2023 roku na felietony.ai ukazał się tekst „Dlaczego nienawidzę poniedziałków (i czemu ty też powinieneś)”. Felieton rozpoczął się od osobistej historii autora, który z przekąsem opisał własne porażki poniedziałkowe, by potem przejść do ironicznej analizy społecznych mitów o produktywności.

Efekt? Ponad 300 komentarzy, 1200 udostępnień i debata na temat sensu pracy biurowej. Tekst pokazał, że osobista narracja, szczypta ironii i kontrowersyjna teza potrafią rozpętać burzę w szklance wody – a czasem poza nią.

To przykład, że felieton jest żywy tylko wtedy, gdy budzi emocje.

Najczęstsze błędy i jak ich unikać

Najlepsi felietoniści popełniają błędy – różni ich od przeciętniaków to, że potrafią je dostrzec i wyciągnąć wnioski.

• Pisanie bez celu: Brak jasnej tezy prowadzi do błądzenia i nudy.
• Nadmierna dbałość o formę kosztem treści: Styl nie zastąpi przekazu.
• Brak puenty: Tekst bez zakończenia zostaje w pamięci jak niedopowiedziany żart.
• Cytaty bez kontekstu: Autorytet buduje się klarownością, nie nazwiskami.
• Brak autentyczności: Czytelnik wyczuwa fałsz równie szybko, jak spam w skrzynce.

Każdy z tych błędów można wyeliminować dzięki analizie i feedbackowi – a narzędzia online tylko to ułatwiają.

Podsumowanie: czy każdy tekst może być nieśmiertelny?

Odpowiedzialność twórcy: kiedy warto wyjść poza schemat

Pisanie felietonów to nie tylko gra z formą, ale i odpowiedzialność za słowo. Autor, który boi się wyjść poza schemat, skazuje się na zapomnienie. Ale odwaga wymaga samoświadomości – i umiejętności przyjmowania krytyki.

"Nieśmiertelność felietonu rodzi się tam, gdzie autor ryzykuje własną opinią, nie chowając się za cudzymi mądrościami." — (Ilustracyjna parafraza myśli wielu uznanych felietonistów, oparta na analizie felietony.ai)

To, co zostaje, to nie bon moty, lecz autentyczne głosy, które brzmią szczerze nawet po latach.

Czego nie dowiesz się na żadnym kursie?

Prowokacyjność : Kursy uczą poprawności, ale nie odwagi. Tylko własne doświadczenie nauczy cię, gdzie kończy się banał, a zaczyna prawdziwa opowieść. Prowokacja bez treści to tylko hałas.

Autentyczność : Nie kupisz jej w pakiecie z podręcznikiem. Tymczasem to właśnie autentyczność buduje lojalność odbiorców i daje tekstowi drugie życie.

Puenta : Najlepsza puenta rodzi się z niepokoju – twojego i czytelnika. Nie każda jest miła, ale każda powinna być prawdziwa.

Według Ortograf.pl, 2024, to właśnie te elementy oddzielają felietonistów od reszty twórców.

Twoja droga do felietonu, który zostanie zapamiętany

1. Zacznij od pytania lub anegdoty: Wyrwij czytelnika z rutyny od pierwszych linijek.
2. Nie bój się ironii i ryzyka: Odpowiednio dawkowana prowokacja buduje zaangażowanie.
3. Zadbaj o strukturę i puentę: Każdy tekst powinien prowadzić do zaskakującego wniosku.
4. Buduj osobisty kontakt: Pisanie w pierwszej osobie nie jest grzechem – to sposób na autentyczność.
5. Zawsze weryfikuj fakty i cytaty: Autorytet rodzi się z rzetelności, nie z liczby znaków.
6. Korzystaj z narzędzi (felietony.ai, analizatory językowe): Technologia to twoja przewaga – jeśli użyjesz jej mądrze.
7. Otwórz się na feedback i zmiany: Najlepszy felieton to ten, który żyje – z czytelnikami i dla nich.

Pisanie felietonów przestało być domeną wybranych. Dzięki narzędziom jak felietony.ai, każdy może spróbować swoich sił – ale tylko ci, którzy odważą się być inni, zapiszą się w pamięci czytelników na dłużej.

Nie wierzysz? Sprawdź sam i napisz felieton, który poruszy nie tylko ciebie.